Teodor de Bry (1528-1598) w końcu XVI wieku osiedlił się we Frankfurcie nad Menem, gdzie założył najpierw sklep ze sztychami i zarazem księgarnię, a później warsztat miedziorytniczy. Pracowali tam również dwaj jego synowie, Jan Teodor i Jan Izrael.

Jan Teodor de Bry (1561-1623) prowadził później przedsiębiorstwo ojca, wydając ilustrowane książki we własnym zakładzie.

Jego warsztat miedziorytniczy nabył w 1624 roku jego zięć i współpracownik, Szwajcar z pochodzenia, Mateusz Merian (1593-1650). Znacznie go rozbudował, upowszechnił też w Niemczech ilustrację miedziorytniczą. Synowie, Mateusz i Kasper, oraz córka Maria Sybilla pomagali mu w pracy. Kontynuowali ją także po śmierci ojca.

Maria Sybilla Merian (1647-1717) była zdolniejsza od swoich braci. Była dobrą malarką i rysowniczką. Żeby przeprowadzić studia nad owadami, których rysunki wykonywała, odbyła podróż do Surinam w Ameryce Południowej. Wyniki swoich studiów ogłosiła potem w osobnym dziele.