Działalność w Paryżu

Pierwszy z Estienne’ów - Henryk (ok. 1460-1520) od 1504 roku prowadził własną drukarnię, nastawioną głównie na produkcję dzieł filozoficznych i teologicznych, a swoim drukom nadawał formy renesansowe. Po śmierci Henryka w czasie małoletniości jego dzieci drukarnię prowadził ich ojczym - Szymon de Colines, który wszedłszy w kontakt z wybitnym grafikiem i drukarzem Godfrydem Torym, znacznie podniósł walory oficyny.

Szymon de Colines w 1525 roku oddał drukarnię synowi Henryka - Robertowi Estienne, a sam założył własną firmę. Obie drukarnie wprowadziły nową antykwę Garamonda.

Robert Estienne (1503-1559) był najznakomitszym drukarzem francuskim. Od 1525 roku kierował odziedziczonym po ojcu warsztatem, a rok później założył nową drukarnię. W 1539 roku król Franciszek I mianował go drukarzem królewskim i powierzył mu przede wszystkim druki łacińskie i hebrajskie. Starcia drukarza z Sorboną, z powodu wydanej przez niego Biblii w języku łacińskim, zmusiły go do wyemigrowania do Genewy, gdzie w 1551 roku założył drukarnię, poświęcając swój trud wydawniczy kalwinizmowi. Paryską oficynę prowadził jego brat Karol.

Działalność w Genewie

Spadkobiercą oficyny Roberta był jego syn Henryk II Estienne (1531-1598). Wybitny hellenista i filolog wydawane przez siebie druki zaopatrywał we własne komentarze i przedmowy. Opublikował 170 książek przeważnie z literatury klasycznej, głównie greckiej. Wnuk Henryka - Antoni porzucił kalwinizm i wrócił do Paryża, gdzie od 1615 roku był drukarzem królewskim. Około 1660 roku firma Estienne’ów wygasła.