Francuskie warsztaty drukarskie skupiły się głównie w Paryżu. W 1503 roku Jodocus Badius Ascensius założył oficynę, którą pod nazwą "Prasa Ascensiusa" rozbudował do poziomu najlepszych humanistycznych drukarń europejskich i wydał w niej 700 dzieł. Od 1511 roku opatrywał swoje wydawnictwa w karty tytułowe i stosował inicjały wzorowane na stylu włoskim oraz czcionkę - antykwę. Największą sławę w dziedzinie kultury książki zyskała rodzina Estienne’ów, drukarzy, humanistów i filologów, którzy działali w Paryżu i Genewie. Niektórzy drukarze paryscy, jak Galliot Dupré, poświęcili się wydawnictwom rodzimej poezji francuskiej - współczesnym romansom rycerskim. Drugim ośrodkiem drukarskim we Francji był Lyon. Warsztaty Melchiora i Kaspra Trechselów wydawały ilustrowane druki liturgiczne, łacińskie biblie z rysunkami Holbeina. Dodatni wpływ na druki lyońskie wywierała działalność grawera i drukarza Roberta Granjona, który utworzył kursywę zwaną Lettres de civilité, oraz drzeworytnika Bernarda Salomona, zaopatrującego drukarnię w cykle obrazów o małym formacie, przedstawiających szczupłe postacie na doskonale nakreślonym tle. Genewa zawdzięcza swój rozkwit drukarstwa kalwinizmowi. Utwory Kalwina i innych reformatorów stanowiły główny trzon produkcji drukarskiej tego miasta.