Francuskie drukarstwo w XVIII wieku przyniosło wiele ulepszeń i nowości, które przyjęły się we wszystkich krajach Europy. Jednym z najwybitniejszych drukarzy był Piotr Szymon Fournier, który od 1736 roku zaczął pracować w odziedziczonej po ojcu odlewni i wkrótce wyprodukował nową antykwę oraz czcionki pisma ozdobnego. Zachęcany przez grafika Cochina tworzył artystyczne ozdobniki drukarskie, jak winiety, kwiatony, listwy. Uprawiał również sztukę drzeworytniczą oraz zajmował się powielaniem nut. Napisał podręcznik drukarstwa Manuel typographique. Szczególną uwagę poświęcił utworzeniu jednostki miary drukarskiej. Stworzył tzw. punkt typograficzny, który został przyjęty w świecie po ulepszeniu go przez Franciszka Ambrożego Didota. Obok firm prywatnych działała i urosła do rozmiarów dużego przedsiębiorstwa dawna Drukarnia Królewska. Pod koniec XVIII wieku wydawała historię naturalną Buffona w 44 tomach. Reprezentantem nowatorskiego ruchu w dziedzinie typografii była rodzina Didotów, która prawie przez dwa stulecia przewodziła francuskiemu drukarstwu. Wykonywali pięknie ilustrowane książki oraz przystosowali do praktycznego celu system miar pisma drukarskiego, ulepszyli stereotypię, dali nowy gatunek papieru, stworzyli antykwę i wprowadzili wiele ulepszeń w gałęziach przemysłu drukarskiego.