W XVII wieku, w wyniku wojny trzydziestoletniej, w Niemczech został zahamowany rozwój życia kulturalnego i ekonomicznego, tym samym sztuka typograficzna upadła do najniższego poziomu w jej dziejach. Drugą przyczyną upadku rzemiosła typograficznego było zwycięstwo miedziorytu nad drzeworytem, co spowodowało zakłócenie równowagi w traktowaniu ilustracji i tekstu, usuwając na drugi plan wykonawstwo typograficzne. W tym czasie we Frankfurcie nad Menem działały rodziny de Bry i Merianów. W Lipsku od 1595 roku wychodziły pierwsze periodyczne katalogi księgarskie, wydawane przez Henninga Grossego. W 1660 roku drukarz Tymoteusz Ritzsch puścił natomiast w obieg pierwszą gazetę, ukazującą się codziennie, oprócz niedziel, pod tytułem Neueinlaufende Nachricht…, a od 1734 roku pod nazwą Leipziger Zeitung. W Norymberdze wybiła się rodzina Endterów oraz takie indywidualności, jak Joachim von Sandrard i Jan Homann.