Siebeneicherowie (Sybeneycher, Zybenaicher) to dosyć liczna, ale mniej znana rodzina drukarzy i księgarzy krakowskich. Pochodziła ze Śląska, z Lubomierza, i była spokrewniona z Szarffenbergami.

Mateusz Siebeneicher (zm. 1582), poślubiwszy Elżbietę, wdowę po Hieronimie Szarffenbergerze, został w 1557 roku właścicielem bogato rozbudowanej oficyny Szarffenbergowskiej, składającej się z papierni, drukarni i księgarni. Stał się bogatym drukarzem. Działalność Siebeneichera trwała przeszło dwadzieścia lat. Jego sygnet drukarski przedstawiał strzelistą kolumnę lub berło (oświaty) otoczone zlatującymi się doń ptakami.

Kierownictwo oficyny przejął w 1584 roku najstarszy syn Mateusza, Jakub Siebeneicher. Jego druki, reprezentujące program obozu katolickiego, nie odznaczają się wysokim poziomem technicznym. Jakub zmarł w 1604 roku, a jego warsztat istniał jeszcze przez kilkanaście lat - w XVII stuleciu pod firmą wdowy Anny, a następnie jego dziedziców.