Banner
STRONA GŁÓWNA
POCZĄTKI DRUKU
DE BRY i MERIANOWIE
DIDOTOWIE
ELZEWIROWIE
ESTIENNE'OWIE
GIUNTOWIE
MANUCJUSZE
PIOTRKOWCZYKOWIE
PLANTINOWIE
SIEBENEICHEROWIE
SZARFFENBERGOWIE
ŹRÓDŁA
MAPA SERWISU
ANGLIA FRANCJA NIDERLANDY NIEMCY POLSKA WŁOCHY
Rozwój drukarstwa w Polsce - wiek XVI

W XVI wieku zaczęły w Polsce powstawać stałe drukarnie. Głównym ośrodkiem drukarstwa do około 1580 roku był Kraków. Dopiero z początkiem XVI wieku wystąpienie Jana Hallera (1467-1525) na arenie działalności wydawniczej i drukarskiej ustala ciągłość typografii w Polsce i z tego powodu Haller uważany jest za ojca drukarstwa polskiego. W ścisłym kontakcie z Hallerem i innymi drukarzami z Krakowa pozostawał Florian Ungler (zm. 1536), zasłużony drukarz pierwszych książek w języku polskim. Wpływ kulturalnego środowiska akademickiego, jakim był wtedy Kraków, na szkoły i grupy oświeconego społeczeństwa, a z drugiej strony akcja podjęta przez Kościół w zakresie rewizji i ujednolicenia ksiąg liturgicznych zwiększyły popyt na książkę zarówno świecką, jak i liturgiczną. Przepisywane ręcznie księgi kościelne zawierały niezgodności tekstu i przez to wprowadzały różnice w obrzędach liturgicznych. Chcąc temu przeciwdziałać, papież Mikołaj V w 1453 roku zażądał, żeby wszystkie parafie skorygowały swe mszały według poprawionych mszałów katedralnych. Dopiero sztuka drukarska umożliwiła spełnienie tych zaleceń. Biskupi starali się ujednolicić liturgię, zamawiając jednakowe, drukowane mszały, agendy, brewiarze, pod groźbą kary zmuszając parafie do ich nabywania, co z kolei zapewniało wydawcom zbyt na swe nakłady. Rozpoczynając swoją działalność wydawniczą Haller otrzymał przywilej na wyłączne prawo drukowania i sprzedaży mszałów krakowskich. Natomiast z oficyny Hieronima Wietora (ok. 1480-1546/7) wyszedł pierwszy podręcznik do nauki języka polskiego - Polskie książeczki ku uczeniu się polskiego, przedrukowany w 1539 roku pod zmienionym tytułem - Wokabularz z rozmaitych...sentencyi. Podręcznik ten cieszył się popularnością i wydawany był przez szereg lat w Królewcu, Toruniu i we Wrocławiu. Najbardziej jednak obiegowym dziełem owych czasów był zielnik Stefana Falimirza - O ziołach i mocy ich (1534). Seria ukazywała się w różnych oficynach. W Polsce XVI wieku istniały oficyny dwóch dużych rodów drukarskich: Szarffenbergów oraz Siebeneicherów.